Serin yağmurlar altında, sonsuz şüphe,
temelsiz varlığın kurar şeklini.
Daha çok sev de, kök sal boşluğa,
gözlerin ve tenin şahittir sarılınca.
Bir güven ile üreyip, ürperen isyan,
daha ağır ve kaya gibi.
Daha çok sev, yok çıkışın,
altın anahtarı, unutuşun, çığlığın.
19/04/2013
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 19.4.2013 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!