Set Şiiri - Zeynep Ebru Erem

Bazen durgun maviliğinde bulursun aradığını enginin
Sükut, gizem, ezgi kokulu...
Bazen coşkun köpüklerinde bir çağlayanın
Asi, kararlı, tutku dolu.
Görmez olur gözlerin bazen
Ne engindir dindiren öfkeni,
Ne çağlayan körükleyen ateşini...
Bir güçlü set çekmişsin ki;
Beklersin bir tanesi çıksın da içlerinden
Yıksın, yerle bir etsin o seti.
Eminsindir: Yapsa yapsa çağlayan yapar bunu
Sıla kokan köpükleriyle,
Ilgın esen yelleriyle...
Ama öyle bir yıkıştır ki bu,
Set gitmiştir gitmesine
Ama senden de eser kalmamıştır geriye.

(Kasım 1999 İstanbul)