Bir bahar gecesi
Nisan ayıydı, günlerden bir gün,
Önemi yoktu hangi günün.
Alışmışım gecenin karanlığına,
Görmem o sevecen sarısını güneşin.
Bir cam kenarında oturur sokağı izlerim,
Ne bir ses işitilir, ne bir yüz görünür.
Sanki çökmüş bir matem havası,
Sokakta garip bir hüzün esiyor,
Sanki bir yiğit ölmüş,
Dünya ölüme küsmüş,
Öyle derin bir sessizlik...
Kayıt Tarihi : 19.4.2025 01:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gecenin matem kokan havası sessiz sokaklarından gelir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!