Sessizlik Şiiri - Orhan Turhan

Sessizlik;
Mengeneye direnen tekdüzelik,
Umudu katleden gerçeklik,
İnadına yaşama mağlubiyeti,
Ulaşılamayanla uzlaşan kıskançlık.
Geçmişe tokumsu,
Geleceğe hep açlık,
Ama hayata hep geç kalmışlık.
Yapmacıksız bir kahkahayı yine ıskalamışlık,
Bulutlarla ancak ıslanabilen,
İnatçı, gururlu, korkak ağlamışlık.
Şehirde, evde, camda perdede
Çağrılarda, dizelerde Ersöz’de hareketsizlik.
Geçmişe karışmış buğulu bir zifiride
Kocaman yaşamların sıkıştırıldığı bir metrekarede
Hüzünlü saatleri çarpıntılarla paylaşmışlık…

Sessizlik;
Yani koca bir sensizlik.