Kanatlı karıncalar
sarmış
göz merciklerini
… … …
Buradayım
Dön
… … …
Duyamıyor musun?
Kulakların gömülmüş
Bir uğultu var
içimde
gök gürültüsü gibi
… … …
Adın neydi?
Bir taş gibi unutulmuş
Rüzgâr
hafifçe
fısıldıyor
… … …
Zaman
kendi kuyruğunu
yutuyor
… … …
Kanatlı karıncalar
yağmurun izinde
taşıyor
sessizliğin
ağırlığını
… … …
Ve belki de
bütün gökler
aynı soruyu soruyor:
Kimiz biz?
Kim tutuyor?
Kimin ağırlığını?
… … …
Fırtına dinse de
Boşluk
kalıyor
… … …
Ve bilir misin:
Sessizlik, sadece sessizlik değil
O, ağır bir nefes
gölgelerin taşıyıcısı
ancak içinde bir ışık hâlâ olabilir
… … …
Kanatlı karıncalar
sayrak, sayrak
doğar
bir nefes olarak
… … …
Hatice GÜZEN
Hatice GüzenKayıt Tarihi : 5.10.2025 17:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!