Sökerken şafak ağır ağır,
sarı boyalı balkonumda.
gözlerim uykulu.
kendimi dinliyorum,
hülyalara dalıyorum
her nefes çekişimde içime,
mazinin aydınlık sokaklarında,
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Kimi zaman insan durağanlığın zevkini yaşamak ister ya, işte bu şiirde onu buldum. Ne hoştur şafağın kızıllığında bir yaz sabahı uyanmak. Yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta