Sessizliğin Şarkısı Şiiri - Kemter Abdal

Sessizliği dinlerken yan yana,
İçimde bir tel koptu sazlarında.
Gözlerinle dokundun en ince nağmeye,
Duyulmaz bir melodinin hazırında.

Dudaklarımız suskun, kelimeler düşte,
Yankılanır içimizde gizli bir beste.
Sen solarken ben doğdum aynı nefeste,
İki ayrı renk olduk aynı resimde.

Gecenin koynunda yıldızlar kayarken,
Bir gizemli ışık düştü avuçlarıma.
Seninle yağan yağmur, seninle esen rüzgâr,
Aşkı yeniden yazdı dünya şiirine.

Benzersiz bir nakıştık zamanın kumaşında,
Sanki ilk defa duyuldu bu ezgi dünyada.
Sen bir mısra oldun, ben bir imza,
Bitmeyen bir şiiriz artık sonsuzluğa.