Sessizliğin Şarkısı

Sessizliğin Şarkısı
Sus aşkım sus, kimseler duymasın
Seni sevdiğimi.
Bu, bizim sırrımız, en kuytu duamız,
Yalnızca ikimizin bildiği.
Bırak, kelimeler dudakta kurusun,
Gözlerimiz konuşsun sadece.
Bu sevda, kalbimizin mabedinde korunsun,
Anlaşılmaz, yabancı bir dil gibi her hece.
Sus aşkım sus, kimseler bilmesin
Seni sevdiğimi.

Dokunmasın bu aşka ellerin kiri,
Değmesin dillerin zehri.
Gecenin örtüsü yeter bize yorgan,
Yıldızlar şahitlik etsin usulca.

Nefesin nefesime en yakın liman,
Adın, içimde atan bir nabız oldukça.
Bu bir yemin değil, bir varoluş biçimi,
Gürültüde kaybolmayan o en derin ses.

Bakışlarımızla kurduğumuz bir mevsim,
Dünyaya kapalı, bize sonsuz bir kafes.
Susalım ki büyüsü bozulmasın,
Bu sessiz, bu derin, bu bizden olanın.
Çünkü bu aşk, anlatılınca azalan,
Yaşandıkça çoğalan bir an'ın...
Susalım... yalnızca kalbimiz konuşsun.