Anlık heyecanla gelen mutluluk, belirsizliklere sığınmış bir ümittir.
Bir bakış... bir duruş...
Sarsar ılık rüsgârla
Bir gülüş... bin vuruş
Yıkar gönlümün sessizliğini
Bir söz... bir cümle
İner ruhumun karanlığına
Bir duvar... bir çit...
Kapatır aklımın ücra köşelerini
Neydi beni bu hâle düşüren
Umut mu, çaresizlik mi?
Neydi beni benden koparan
Sen mi, yoksa belirsizlik mi?
Kayıt Tarihi : 30.8.2025 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!