Seninle doğmuştu umutlu sabahlar,
Bir gülüşünle silinmişti günahlar.
Kalbim seninle çarparken hızla,
Hayaller büyürdü gökyüzüyle baş başa.
Geceler bize şarkılar söylerdi,
Gözlerim senle baharı beklerdi.
Aşkı en saf haliyle yaşarken,
Bir gün sustu kalbim, ansızın sen...
Habersizce , sessizce çekip gittin,
Bütün sözleri yarım bırakıp gittin.
Ne bir elveda , ne son bir bakış,
Geride kaldı koca bir susuş.
Küstüm artık bütün aşklara,
Kırıldım sevdanın masum yanına.
Bir daha kimseye güvenmez kalbim,
Senin gidişinle yıkıldı yarınlarım.
Ve anladım...
Sevda dediğin en büyük yeminmiş,
Seninle bitti, bir daha başlamayacakmış.
Bir aşkın içinde ben bin kez öldüm,
Sen gittin... içimde kalan her şey sustu.
Kayıt Tarihi : 14.10.2025 21:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!