Sessizce (beyit) Şiiri - Fatih Topcu 2

Sessizce (beyit)

Fanidir ki bu dünya, sen aldanma şanına,
koşarsan kazanırsın, rahmetin her anına.

tartmadan kelam etme, dil yarası derindir,
Gönül bir sırça saray, tahtı senin yerindir..

hasretin durağında, bıraktı zalim gurbet
Muhabbet otağında, içmedim narı şerbet..

Bülbül feryat ederken, gül duruyor sessizce,
kanadını saran yok, çırpınır kimsesizce...

yaprak kopmuş dalından, rüzgarlarda süzülür ,
yeşermez ki bir daha, ayaklarda ezilir...

sevda senin adınla, kaderime yazılsın
Yazılmazsa mezarım, yâr gönlüne kazılsın..

Muradımı almadan, göçüp gidersem eğer
Seninle bir nefeslik, ömür herşeye değer..

Gizli yara dediğin, yüreği deler geçer
dudağım gözlerinden, aşkın meyini içer..

Seninle nasibimiz, kıyamete kadardı
Bu Mecnun Leyla'sına, cennetini adardı..

Bana layık gördüğün, bu eziyet reva mı ?
Has bahçenin ak gülü bülbüle tek deva mı ?

Rabbimin huzurunda ,akıttım kanlı yaşı.
Ben ise derviş oldum, yoldaşım sabır taşı..

Dediler ki; "Bu yolda, ayağın kanar elbet
Kalbi yıkamak için, gerekir sana sohbet.

Gönül bir deniz imiş, dipsiz, engin ve derin,
Tevekkülle sabreyle, cennettir mutlak yerin.

Zikir oldu nefesim, andım dostun adını,
Hu dedikçe unuttum, dünyanın boş tadını.

Yüce kudret eliyle, yazmış alın yazım,
Ne ağlar ne gülerim, dinmez yürekte sızım.

Bu beyitler fatih 'ten, hocasına hatıra,
İsmini yazıyorum, kalbimdeki satıra...

FATİH TOPCU

20.11.2025