Bir zamanlar bir adam varmış
Zamana aldırmaz sadece yaşarmış
Binlerce insan arasında hep yalnızmış
Birgün askere çağrılmış
Gün gelmiş kapıdan içeri alınmış
Asıl yalnızlığı o gün anlamış
Ve bir köşede sessizce ağlamış
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
