Sessizce Şiiri - Veysel Çakır

Sessizce

Günleri uyuturum haftaların içinde
Yollarına sevdayı seriyorum sessizce
Ben seni yaşıyorum herkes işi gücünde
Sevdan ince hastalık eriyorum sessizce

Bazen yol ortasında bazen köşebaşında
Bazen bahar sabahı bazen kış ortasında
Bir ovanın içinde bir dağın arkasında
Dolu dolu hayaller sarıyorum sessizce

Zaman kuşatmış beni yollarım kıvrım kıvrım
Nereye götürecek yürüdüğüm bu rıhtım
Rahatlatacak beni gerçekleşse bir tılsım
Kendime içten içe soruyorum sessizce

Ah çekerek yaşarım içimdeki özleme
Ümitlerimi serdim yüzündeki perçeme
Dayanmıyor yüreğim tutulduğum eleme
Yavaş yavaş göğsüme vuruyorum sessizce

Ben çareyi ararım vakit kursa da pusu
Hayallerime hepten denilse de çocuksu
Derdimin devasıdır sevdiceğim Bengisu
İçmek için habire yürüyorum sessizce

Yağmurlar sicim sicim gelip üstümden akar
Kapatırım gözümü ruhum bacadan çıkar
Kapısının önüne otururum aşıkar
Her gece sessiz sessiz varıyorum sessizce

27/10/2025 Veysel ÇAKIR