Sessizce Şiiri - Barış Bazalka

sessizce ağladım.

susturucu uçlu bir tabancayla vuruldum sırtımdan
üçüncü sınıf bir mafya filmi kadar kalitesiz.
ve emek harcanmamış bir sahne kadar kötüydü gidişin.
yine de satıldı tüm biletlerim
sana özenen genç kızlara…

sessizce ağladım.

ter kokulu belediye otobüslerinin koltuk arkasına
ve vapur banklarına yazılan telefonları aradım.
çok bulanık denizlerde, korkunç yitik balığın
hikayesini anlattım soğuk bant kayıtlarına.
hiç kimse delirdim sanmazdı böylece.
telefonun ucundaki hiç kimseye anlattığım için

senin nasıl gittiğini.

eve döndüm, oturdum sigara yaktım
merdiven altı kaçak şiirler yazdım
okuyanların kör olduğu,
uzandım uyku tutmadı
uyandım. çılgınca ağladım.