Sessiz Zaman Şiiri - Kurtuluş Yılmaz

Sessiz bir his rüzgarı yüreğimde,
fırtına öncesi zamanını beklercesine...
Akreple yelkovan birbirine inat, uzun sefer öncesi mendil sallıyor geride bıraktığı hüzünlü zamana.
Bazen bir akrep olup yelkovanın gelmesini beklemek;
bazen de bir yelkovan olup sinsi adımlarla, sabırsızca geride herbir adımının izlerini bırakarak koşmak...
Sıkışıp kaldım zamanın bu umursamaz iki celladı arasında.
Neden hep aynı yöne gidersiniz ki?
Neden beni de sürüklersiniz kendinizle?
Geride kaldı sevinçlerim, geriye kalan ise gözyaşlarım.
Şimdi soruyorum size: Hanginiz daha acımasız, hanginiz?
Yoksa, yoksa ben miyim?
Sevinçlerimi verin bana, hüzünlerim sizde kalsın.
Siz merak etmeyin, gülerken de ağlarım ben.

(01.01.2005 yolçatı)