Sessiz Veda Şiiri - Yiğit Kerim Danış

Dünya meğer ne kadar boşmuş,
Dertler, üzüntüler hep sarhoşmuş.
Bir kayboluş hikayesi mi,
Başlangıca yeni ışık mı?

Yeşil yansa, koşar mıyım
Kaçar mıyım, bilemem
Dünyanın telaşına kapıldım,
Dertlerimle baş başa kaldım.

Kaçıp gitmek var içimde,
Bir rüzgâr gibi esmekte.
Ardıma bakmadan uzaklara,
Kopup gitmek isterim dağlara.

Kafamdakiler mi doğru, bilemiyorum
Kafamdakiler mi doğru, çözemiyorum
Çıkmaza doğru sürükleniyorum,
Akan su misali, kaptırdım gidiyorum.

Bir gün belki biter bu yolculuk,
Bulurum kendime yeni bir ufuk.
Sessizce veda ederken dertlere,
Yeniden başlarım, dönmem geriye.