Sessiz Sokaklarda Şiiri - Orhan Korkmaz

Sessiz sokaklarda yankılanmasın sesi.
Bir kere yandım, kül oldum aşkına,
Şimdi rüzgâr esse bile savrulamam.

Ellerim soğuk, dokunmaz artık sana,
Gözlerim uzak, bakmaz eski bahara.
Zaman siler mi, bilmem bu izleri,
Ama ben unuttum, adını anmam.

Giden dönmesin, dönse ne fark eder?
Eskisi gibi mi sarar bu yaralar?
Sevda bir masal, bitti işte burada,
Sonu olmayan hikâyeler gibi yarım kaldı.