sazıydı ya
köşebaşlarına sinmiş her tıkırtı
ya da yansıması soysuz bir ışığın
umutlarımın kör noktalı sazıydı ya
konuşmaktan korkarım
bir senin sesini severim
hatta
düşlerimde tonlarını duymayı
yüreğim kireçlenmeden konuş
yetsin dalına zerdali
ve ufuklarına sahip çıksın çaresiz uzaklar
en uzun mutsuzluğu bitsin
bütün sessizliklerin
konuş
gökle yerin sevecenleştiği çizgide
durgun suya pike yapsın alıcı kuşlar
atom molekül ve doğa
değsin sesinin pembe rengine
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 02:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!