‘iki’de ‘bir’in deneyimidir dostluk.
yenmek adına, asal yalnızlığı,
yalnızlığın dayanılmazlığını,
hem yaşamı duyumsayışta
hem ise yol’u algılayışta.
var oluşunu onaylama güdüsüdür
yek diğerinin tavırlarında.
kendine döner bakışların
her anlaşmada, uzlaşmada
hatta kıran kırana çatışmalarda.
onunla daha çok ‘var’sındır gibi,
daha doğru, daha anlamlı,
daha güzel, çok güzelsindir,
seni bütünlediğine inandığınla.
ortak bir şarkı bestelemek
ve beraber seslemektir dostluk,
ta ki şarkı söylenmeden duyulana dek
sevginin ritminde doğal ve içten
yürek atışı misali dengelenene dek.
Kayıt Tarihi : 1.1.2004 20:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!