O’nu dörtyol kavşakta tanıdım yıllar önce
Her bir yola ayrı giderken
içi pırpır ederken tanıdım
uyağı benlerinde, tınısı ellerinde erir giderken
Çatılmış denkler dolusu aşkına rağmen
arkasında durabileceği ürkekliği vardı
içinde ebruli sular dans ediyordu
köpüklü gözlerini bir görseydiniz
İlk bakışta hissetmezdiniz
göz göz odaları vardı kalbinin
her birinde kabaran kanatları
birbirinin içinde çoğalan hayatları vardı
Her durum için hazır maskları değil
dünyaya tepeden bakan buz dağı değil
acıyla boydan boya yarılan göğsü
yüzüne yayılan gülüşü vardı, gülünce
Belki bu yüzden
bakire yalnızlıkta tek kalamadıkları gibi
kapı açmayı da bilmezlerin tersine
kalabalıktı yalnızken bile
Kayıt Tarihi : 20.3.2011 09:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)