Bir bebek doğuyor kokusu rüzgarda
Bakışları senin kirpiklerinden sızıyor
Kötüleşmiş tüm hisler ayıplara gömülüyor
Ve ölü umutlar yırtıyor kefenleri
Güneşten önce başlıyor dirilişleri
Senin parmakların gülümsüyor ellerimde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
