4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Bilsen sen üzülme diye ne şiirler çöpe attım,
Nice yangınları kalbimde söndürdüm,
Yokluğunda kaç umut öldürdüm.
Demiş ya hani Cemal Süreya,
"Ben seni severken Kendimi çok üzdüm."
Elimde kağıt kalem mısralarda seni aradım,
Kapıları kilitledim yalnızlığa yenik düştüm,
Çektim perdeleri karanlığa gömüldüm.
Demiş ya hani Cemal Süreya,
"Ben seni severken kendimi çok üzdüm..."
Kayıt Tarihi : 5.6.2025 01:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!