Yüreğimde bir kor, yakar geçer her gece,
Adını fısıldar rüzgar, döner gider hece hece.
Gözlerin, ufukta dokunamadığım bir yıldız,
Sensiz geçen her an bir ölüyüm kefensiz.
Bir gölge misali gezdim yollarında,
Sessiz dualar ettim hayalin ardında.
Her adımım hüsran, her nefes bir zindan,
Ellerim tutmaz oldu, kaldım bir viran.
Kim bilir, hangi rüyada vardım yanına,
Ama her sabah uyandım, yoktun sonunda.
Bir kez daha dönüp baksan, ölür müydüm o an?
Ama sen, gözyaşlarımı bilmezsin ki zaten.
Sensiz mevsimler geçmez, hep kış hep hazan,
Gönlümde solan güller, düşlerim yıkılan.
Duy beni, ey suskun, duy kalbimin çığlığını,
Senden ötesi yok, taşırım yalnızlığını.
Her gün, her saat seni hatırlarken,
Adınla yanarım, hasretle ölürken.
Bir ömür geçse de, unutamam asla,
Sensizlik vurulmuş aşkı sığdıramam bağrıma.
Ne olur bir kere, anla bu yangını,
Bir damla su gibi getir bana sabahını.
Ama bilirim ki, sensiz geçer bu hayat,
Ve aşkın içinde kaybolur bu ömür bu kalp.
Kayıt Tarihi : 23.9.2025 17:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!