Sessiz Çığlıklar 2 Şiiri - Nimet Öner

Sessiz Çığlıklar

Gecenin en karanlık yerinde,
Bir çığlık kopar içimden,
Ama hiç kimse duymaz.
Sesim boğulur duvarların arasına,
Kendi kalbimin çölünde yankılanır sadece.

Sessizliğin de bir dili vardır yüreğim,
Ağlamayı bilmeyen gözlerin,
İçten içe yanmayı öğrenir.
Sözler boğazda düğüm,
Çığlıklar ruhun içinde
Kör bir fırtına gibi döner.

Benim sessiz çığlıklarım,
Yalnızlığın mezarında gömülmez,
Aksine göğe yükselir,
Ve yıldızlarla konuşur.
Her yıldız, bir sır saklar benden,
Her sır, bir yara bırakır kalbimde.

Sessiz çığlıklar,
Gecenin koynunda büyür,
Ve sabaha doğru dua olur.
Belki de Tanrı,
En çok susanların çığlığını işitir,
Ve en çok onların kalbine
Merhametle dokunur.

Azra Nimet Öner