Sessiz çığlık Şiiri - Orhan Karataşgüler 4

Sessizliğime gömülen çığlıklarımı
duymaya ihtiyacım vardı
Kimsenin duymak istemediği
yankısız küskün çığlıklarımı
Yol belirince kıyametin kıyısında
kıymete biniyor insan
Kaybetme korkusu sarmadan anlamıyor
sahip olmanın sahiplenmekten değil
Sığınmaktan geçtiğini
Çığlıklarını duymayan kulaklar
Sessizliğe gömülünce aralıyor
Aşınmış kilit tutmaz kapılarını
Farkında olmadan
Güzel anıların kalbi mühürlü katillerine
Bir avuç toprak sermek kalmıştır
Geride kalan herşeye