Sessiz çığlık Şiiri - Hazar Uzun

Sessiz duvarlarla konuştum yine,
Sığmaz oldum artık bu dar bedene.
Ölüm mü çağırır, düşler mi sence ne?
Yaşasam mı, ölsem mi, bilemedim.

Gözlerim karardı, dünya kör oldu,
Ümitler içimde bir bir bitmez yol oldu.
Ne bahar geldi ne güneş doğdu,
Yaşasam mı, ölsem mi, bilemedim.

Bir uçurum var ki içimde derin,
Düşsem mi kalmalı mıyım, nedir bu zehirin?
Yüreğim kırılmış, solmuş rengim,
Yaşasam mı, ölsem mi, bilemedim.

Aynalar yüzümden kaçıyor neden?
Gözlerim donuk, solgun her beden.
Kimseye yük olmadan, gitsem erkenden,
Yaşasam mı, ölsem mi, bilemedim.

Ne bir el uzandı, ne bir ses duydum,
Kendi gölgemde kaybolup durdum.
Belki de çoktan ölmüşüm sandım,
Yaşasam mı, ölsem mi, bilemedim