Sessiz Çığlık Şiiri - Ercan Güzel

Sensizliğin başladığı yerde çöker karanlık,

En sonsuz yolculuklar bende başlar.

Ne zaman düşlesem seni, hep ferahlık,

Aklıma düştüğün yerde yeşerir taşlar.

……

Kırkikindi mi, bilmem bu yağan yağmur,

Gökyüzü kabarmış, bir şeyler anlatır bana.

Hani günü geçmez zamanların açtığı ur,

Sancılar biriktirir, içimde açan yaraya.

……

Ses verin, nereden geliyor bu sessizlik,

Bu dehlizlere bir ben miyin sığınan.

Kaybolan sokaklarda biter mi hiç delilik,

Bir ben miyim aşka düşmüş, haykıran,

…….

Pencereler karanlıkta pervasız yanıyor,

Gecenin esintisi hasret döküyor duvarlara.

Duvarlarda yazılar, çığlıkları anlatıyor,

Varmıyor dilim, hasretliği anlatmaya.