İçim daralıyor gam yükünden, dertten, tasadan,
Duvarlar üstüme üstüme geliyor,
Bağırsam duyulmaz duvar kıskacından avazım,
Duyulsa ne yazar ki, buysa alın yazım..?
Kar etmiyor kulağıma gelen öğüt fısıltıları,
Karmakarışık rakseden harfler, hercai sözcükler,
İhtiyarlamış heyhat!
Hasım duvarlar arkasında kalan dostluklar,
Gün doğuşunu beklese ne yazar ki,
Allah için doğmamışsa.
Yeniden doğmaksa,
Hayaldir hal-i hayatta,
Yeniden dirilir de mevtalar
Dirilmeyense, yere batan dostluklar..!
Onlar batıyor, yükseldikçe kibirler,
Dünya’ya sığmadılar da alır mı hiç kabirler! ?
Alır, alır…hem de ne alır,
Kimleri almadı ki makber,
Ta Adem’den bugüne kadar,
Fevc fevc, tek tek,
Bu yük taşınmaz ya ilelebet
Ta haşre dek.
Selam olsun dost olup dost kalanlara,
Veyl olsun makamlarda unutanlara.
Ankara, 12.10.2009
Mustafa EkinciKayıt Tarihi : 20.9.2012 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Veyl olsun makamlarda unutanlara.
-Anlamlı olmuş. Kaleminize sağlık.
Sağlık dileklerimle, selam ve saygılarımla sayın abim..
Teşekkür ederim..
TÜM YORUMLAR (1)