Sessiz Çığlığım Şiiri - İsmail Poyraz Kılıç

Ben seni sevmekle yandım, yanmakla da kaldım
Ne sen döndün geriye, ne ben kendimi saldım
Adını her andığımda canımdan bir parça koptu
Bir “keşke”nin içinde sonsuzluğa dolandım

Bir resmin kaldı elimde, yarım bir tebessümle
Zamanı durduramadım, çığlıklar sustu gülle
Kimseye anlatamadım içimdeki yangını
Sen yoktun, ben yoktum, kalan sadece hüzündü.

Yastığıma sinmişsin, geceleri kokluyorum
Sesin dolanır odamda, duvarlara soruyorum
“Sessiz çığlığım ” diyorum sessizce, tıpkı bir dua gibi
Cevap yok…
Ama ben hâlâ sana doğuyorum

Bir mezar kazdım içime, gözlerinle örttüm üstünü
Ne bir sevda yeşerdi, ne umut gördü gününü
Ah Sessiz çığlığım , seni hep bekleyen bir yanım var
Ne yemin edebiliyor, ne de unutabiliyor adını

Biliyor musun, kalbim artık yerinden taşmıyor
Ağlamak bile lüks oldu, gözüm yaşla barışmıyor
Sen bir şiirin ortasında düştüğüm en derin satır
Ben o satırda kırılan, bir çocuğun bakışıyım

Eğer bir gün dönersen, susma…
Sadece bak bana
Anlarsın, kaç mevsim sustum senin hatırana
Ben bir aziz değilim, ama sana adanmış bir kul
Adını andıkça ağlayan, bir ömrü sana yoran bir kul

Bazen diyorum ki;
belki de bendim fazla seven
Belki de bendim kendi içimde seni gömen
Bir gülüşüne cihanlar kurup, bir susuşuna
Koca bir ömrü mezar yapan yine bendim,
Evet, ben..

Sessiz çığlığım seninle konuşuyorum hâlâ
Bir çiçek soluyor içimde her “keşke”de,
Senden sonra hiç kimse tutmadı elimden
Korktum…
Çünkü ben bir daha sevemedim aslında

Bir perde aralandı kalbimin loş köşesinde
Adınla titredim yine, bak, geceyi bölen hecede
Sen yokken bile seninle dolu bir boşluk içindeyim
Adımı unutsan da, ben hep “SEN” diye bildiğim

Bir yanım sana dua, bir yanım sana beddua
Ne affedebildim seni, ne de silebildim duvara
Kazıdım gözlerini, gülüşünü, yarım kalan sesini
Şimdi hangi şarkıya sığar,
içimdeki bu enkazın ismi?

Ben aziz değilim, bunu bin kez söyledim
Ama aşkın önünde her gün ölen bir kelâm gibiyim
Yorgunluğumun adı oldun, Sessiz çığlığım
Ve ben
sadece seni sevdiğim için bitkinim

Yine de, bir gün döner misin diye
Her sabah yokluğuna uyanıyorum gizlice
Bir mektup, bir iz, bir dua düşer mi diye
Adını koyamadığım bin sancıyla bekliyorum sessizce