Sessiz Bekleyiş Şiiri - Yusuf Şeker

Kaderine küsen bir garip gördüm...

Gönüller hüzünlü, dertler perişan,
Kaderine küsen bir garip gördüm.
Bir çocuk özlemi yakmış içini,
Kaderine küsen bir garip gördüm.

Solmuş resimlere bakar dalgınca,
Bir ömür geçmiş ya sabır kalınca.
Sustukça büyümüş derdi içinde,
Kaderine küsen bir garip gördüm.

Dizlerinde sönmüş ninniler şimdi,
Boş kalan beşikte sustu her ümidi.
Ana yüreğinde en derin sızı,
Evladı özleyen bir garip gördüm.

Her gece dualar dökülür dile,
Bir ses, bir nefes ister kendine.
Sarılamamışken minicik ele,
Hasreti sinmiş bir garip gördüm.

Bir isim saklar hep gönül köşesinde,
Hiç doğmamış bir can büyür düşünde.
Sevdayla bekler her yeni günde,
Çaresiz bekleyen bir garip gördüm.

Belki bir gün güler talih yüzüne,
Bir sıcak el değer donuk gözüne.
Gönül yarası da sarılır yine,
Kaderine küsen o garip gördüm.

Kime ne fayda sitemden, özden?
Yarayı sararım artık içimden.
Bir yanım eksik de olsa her dem,
Ağlayarak susan bir garip gördüm.

Yusuf şeker