Sanma ki topraktır orada yatan
Kanıyor özüne sarılmış canlar
Açıver ellerin salınsın duan
Yanıyor közüne karılmış canlar
Havası hüzünlü suskun tabiat
Geriye dönüş yok gelse kâinat
Giydirip kefeni almış beyaz at
Gidiyor zamansız verilmiş canlar
Düşlerin sürükler sesler duyarsın
Gönül bahçesini kana boyarsın
Ölmeden ölüme düşer doyarsın
Sönüyor sinesi yarılmış canlar
Arama boşuna kimse bulunmaz
Giden yolcu ile haber salınmaz
Seslensen taşlara cevap alınmaz
Diniyor sohbeti kırılmış canlar
Geçse de yüzyıllar bile aradan
Misafir ediyor Ulu Yaradan
Cennet kapısına varıp oradan
İniyor gülleri derilmiş canlar
Hangi Şahin düşmez kara toprağa
İbret ararsan bak düşen yaprağa
Bürünmüş heybetli şahlar sancağa
Siniyor şanına darılmış canlar
13.10.2011
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toprakta yatan canlar için yazılmış bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!