Sessiz Asker
Sen evinde sakin fakat,
Beni merak ederek yaşarken,
Ben çok uzaklarda
Bilinmeyen yada daha önceleri
Gelmediğim yerlerde nöbet tutuyordum.
Sen elinde şişlerin
Önünde renk, renk yumaklar,
Hangi modele ilmik atsam derken.
Ben kimin yaşamına
Yağlı ilmiği geçirsem diyordum.
Sen usul, usul sıcak yatağında uyurken
Ben ince bir sızı gibi
Yağan yağmurun siperleri doldurmasını izliyordum.
Sen düşen çocuğun kanayan
Dizine üzülürken,
Ben göğsünde bir mavzer mermisi
Bir ananın tek oğlunun
Son nefesine yoldaştım.
Sen benim ailem için
Çalıştığımı zannederken,
Ben elimi masumların
Kanında yıkıyordum.
Sen yemeğin dibini yaktım
Diye ağlarken,
Ben yiyecek yemekleri
Olmayanları vuruyordum.
Sen bana hasret yanarken,
Ben elimde el bombası
Ocaklar yakıyor,
Ocaklar söndürüyordum.
Sen beni vatan savunur zannederken,
Ben…..
İşte ben….
Yani biz….
Konuşmamız gerekirken
Susuyorduk…………..
Mavi Karga
29.03.2003
Kayıt Tarihi : 30.9.2007 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1 Mart tezkeresinden sonra olan olaylar ve zaman dilimi esnasında Türk askeri ABD ile birlikte Irak'ta savaşsın diyenler için yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!