Bir bakışın yetti, bin kelime sustu,
Kalbimle konuştun, dilin bile yoktu.
Ne gelebildim nede senden gidebildim
Sessizdi aşkım, ama içimde hep kıyamet.
Adını hiç anmadım, korktum belki,
Kulağımda çınladı sesin günlerce
Bir suskunluktu en derin şiirimiz,
Sana yazıp da kimseye okutmadığım
Gölge gibi yürüdün yanımda,
Elimi tutmadın ruhumdaydın daima.
Bu nasıl bir sevdadır ki anlatılmaz,
Sessiz bir aşk hissedilir, yaşanmaz.
Her sabah adınla uyanırım doğan güne
Sevdam sessizdir anlatamam kimselere
Yıllardır yanarım ben bir çift kara göze
Kalbim haykırsa da dilim susar sessizdir işte
14 Haziran 2024 ALİ BALABAN
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!