Zaman, yaprağın üstünde bir damla,
Ne düşer tam, ne kalır yerinde.
Suskunluk, gülün kıvrımında gizli,
Ne söyler kendini, ne saklar derinde.
Doğa, kendi oluşunu tekrar eder,
Ne başlangıç arar ne sona varır.
Varlık, bir an’da kendini yitirir,
Ve anlam, sadece yitip gidenin izinde bulunur.
Nuh Muaz Kapan
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!