Ürkmeme olanaktı sesim,
Hiç olmadığı kadar kalın ve uzaktan..
Öğretmedi hiç kimse bu sesi bana,
Ağzım kendi çıkarttı içinden..
Yutmayı denemedim diyemem,
Ama o da öğretilmeyenlerdendi..
Ve neyi öğrendiysem onlardan,
ilk önce yut dediler..
Sanrı gibi bir şeydiler belki,
Ya da olağandışı öğreti davranışı..
İsmini koymayı unuttuklarını düşünmedim hiç,
Sadece sesleriydi ellerindeki,
Ve benimkinden farklı değildi çıkanlar,,
Ürkütücü, kalın ve uzaktan...
Kayıt Tarihi : 11.9.2009 15:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!