Gecenin karanlığı çökmüşken üzerime.
Vakitle inatlaşan göz kapaklarım açık.
Sessizlik eşlik eder inleyen kaderime.
Haykırsam da duyulmaz sol yanımdaki çığlık.
Geceler tek sen misin karanlığın sahibi?
Derdimi kime açsam yine ben duyuyorum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan