Gecenin karanlığı çökmüşken üzerime.
Vakitle inatlaşan göz kapaklarım açık.
Sessizlik eşlik eder inleyen kaderime.
Haykırsam da duyulmaz sol yanımdaki çığlık.
Geceler tek sen misin karanlığın sahibi?
Derdimi kime açsam yine ben duyuyorum.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



