"sesiz Bir Çığlık " Şiiri - Burhan Güler

"Sesiz bir Çığlık"
gittin.
ve şehir, sessiz bir istasyon gibi durdu ardında.
trenler geçiyor,
ama senin adın söylenmiyor anonslarda.

sigaramın dumanı pencereye çarpıyor,
yağmur camı dövüyor,
ve ben,
bir kahvenin yanında tek başıma,
senin yokluğuna bakıyorum.

her sokak lambası birer hatırlatma:
bir zamanlar yürüdüğümüz yollar,
şimdi sadece adımlarımın yankısı.

insan bazen kendini unutur,
bazense sevdiğini…
ben ikincisinde kaldım.
ve her bekleyiş,
bir gecenin sonunda
sessiz bir çığlık gibi yükseldi.

ama hâlâ yazıyorum sana:
her dizede sigara dumanı,
her noktada tren sesi,
ve her boşlukta sen…
ve eksilen ben.
Burhan GÜLER