Bir ses bıraktın içimde,
taşın kalbini çatlatan bir ses.
Ne kadar unutsam da,
aynı rüzgârı esir alır her cümlem.
Yürüdüm
bir kentin küskün sokaklarından,
yoksulların gözlerinden geçtim,
her birinde senin yüzün vardı.
Bilir misin,
özlem bazen bir kadının adıdır,
bazen bir ülkenin.
Bazen de suskun kalabalıkların
göğsünde büyüyen sessiz isyan.
Bir gül kurusu mektup gibi saklıyorsun içimde,
her harfiyle yanıyor parmak uçlarım.
Bir yanım sana,
bir yanım hâlâ yaralı dünyaya dönük.
Ama sen
hiç korkma,
ben bu özlemi taşırken bile
umudun sesini koruyorum içimde
telleri kopsa da sazın,
şarkısı bitmez bu ülkenin.
Burhan GÜLER
Burhan GülerKayıt Tarihi : 13.10.2025 20:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!