Ses rengi Şiiri - Gürbüz Öztürk

Kısık bir ses
yardım sesi ama;
Kısık bir ses.
Yardım manasını yüklemekte
ve benimsemekte zorlanıyor.
Belli ki zor iş! ! ! !
Sesini yardım rengine boyamaya
pek meyilli değil.
Kısa kesiyor,
yarın yine arayacağını söylüyor.
Oysa telefonun karşısındaki adam
maalesef dünya düzenini sapına kadar
özümsemiş ve insancıklarını da tanımıştır,
ve de aynı zamanda tedaylardan
hayata dair ne veriler çıkarmasını
maalesef öğrenmiştir.
Boşunadır yine, maalesef boşunadır,
geçiştirmek vakit kaybından başka nedir,
bu uğurda yapılan her hamle boşunadır,
subjektif tavırların getirisi nedir ki?
Rüzgarlı bir havada, elimizde ki
kuş tüyleri gibi direnemeden,
ve savrulup gitmekten başka nedir;
yalpalayarak bilmediğimiz yerlere.
...............
Yine arayacakmış! ! !
................
Belki asli görevini
bundan ibaret sayıyor.
................
Aramak! ! !
Sesine yalan yükleyerek aramak! ! !
................
Ama bilmiyor tohumu kuruyor.
Ve acı bir şamar semiriyor bir köşede;
suratına ineceği günü bekliyor.