Bir ses yükseliyor kafatasımdan,
Göze inmiş idrak ben diye haykırıyor.
Yırtık perde, yeni sahne,
Milyonlar tek bir sesi dinliyor.
Sesler yükseliyor kafatasımdan,
Aklı boğan küfür sinsice sırıtıyor.
Beynime kazılmış çukur, uçsuz bucaksız hayret,
Ne vakit son bulacak asırlar eskitmiş hasret?
Başlangıç nerede ve son neresi?
Kim susturacak kan kusan göğsümdeki hevesi?
Haydi gömdüm diyelim cüce idraki cüce bir çukura,
Sen, kendini dev sanan akıl ne vakit döneceksin gerçek ilim yurduna?
Neredesin insanlığı tartan kutlu terazi?
Ne vakit tartılır kalbimin semeresi?
Artık yoruldum gitmekten zamanın tersine,
Sonunda yenildim sonsuzluk hevesine.
Kayıt Tarihi : 18.4.2025 09:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!