Servetin Olsa Ne Yazar Şiiri - Hamit Atay

Servetin Olsa Ne Yazar

Altınla kaplansa yolların tek tek,
Gökdelenler diksen göğe gerek,
Cebinde dünya kadar paran olsa,
Gönlün fakirse ne yazar be kardeş?

Elmasla süslensen, ışıldasan,
Adın dillere destan olsa her an,
Mezara girerken ne götürürsün?
Bir kefenden fazlası var mı o zaman?

Saraylar yapsan, tahtına konsa,
Binlerce kişi önünde eğilse,
Sevdiğin bir çift söz etmezse sana,
Yalnızlığın yükünü kim indirir sırtına?

Gülüşlerin sahte, dostluklar yalan,
Parayla dost olmaz, kalır hatıralar,
Bir lokma ekmek, bir yudum huzur,
Dünyalara bedel, fark edersen eğer.

Sevgi olmadan ne eder bu servet?
Gözlerin doyar mı, ruhun saadet?
Bir yetimin başını okşamazsan,
Zenginliğin bile içini acıtmaz mı?

Bak, güneş bedava doğuyor sana,
Rüzgâr eser, yağmur düşer toprağa,
Bir kuş cıvıldar, bir çocuk güler,
Bunları satın alabilir misin parayla?

Servetin olsa ne yazar dostum,
Kalbin fakirse, yalnızsan sonunda,
Biriktirdiğin her şey boş bir avuç,
Bir dua, bir dost, hepsinden üstün aslında…
Hamit Atay