Sen, sen ol da derdin açma pahıla!
Olurya el atar, zarara girer.
Akıl ver de, ödün verme cahile;
Birgün cahil, aklın kârını görer.
Gönül deryasında meylini yürüt!
İnsanlığın yüz karası,
Cehaleti silmek gerek.
Kurtulmanın tek çaresi,
Çağdaş hale gelmek gerek.
Çağdaş hale gelmek için,
Ne hâllere düştü vatanım yurdum,
Huzurlu ortamı bozanlar vardır.
Yurda sahip olsun askeri ordum,
Temeline kuyu kazanlar vardır.
İrtica hortladı canavar oldu,
Cümle âlem çıkmış seyre,
Çepe çevre olmuş dayre,
Koşa koşa bende vardım,
Dediler ki kader böyle.
Öğlen vakti gün içinde,
Güzel, sana nasıl türkü yazayım,
Gözüyün içine bakmadan yazmam.
Nasıl met edipte name dizeyim,
Şöyle bir seyrine çıkmadan yazmam.
Sen seher yelisin, kuşlukta esme!
Karşıma bir güzel çıktı,
Pozu beni yaraladı.
Bir laf attım döndü baktı,
Gözü beni yaraladı.
Benzemiyor hiç bir kula,
Bir sırrı hakikat neler var etmiş,
Sen varı yok edip sonlayamazsın.
Canlıyı canlıya kısmet yaratmış,
Cansızın varlığın anlayamazsın.
Dünyaya sığmazdık doğan ölmese,
Divane gönlüm gülmüyor,
Gönlüm hoş değil, hoş değil.
Kimse hâlimden bilmiyor,
Gönlüm hoş değil, hoş değil.
İçim yanar bilmem neden,
Ne çektiysem dilim senin yüzünden,
Hatır kırıp, gönül yıktığın yeter!
Koparıp atarım seni ağzımdan,
Başımı belaya soktuğun yeter!
Sana ne hırsızın çaldığı maldan?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!