Serüven Şiiri - Efe Köse

Kış sonlarından bir gün,
Yorgun argın yürürüm.
Bir kız güzeller güzeli.
Şaşırdım, eşlik etmeye başladı.

Adı duruymuş ,güzelliği gibi.
Yol arkadaşı olduk uzunca bir vakit.
Bir ilkbahar günü hoşlandım bu kızdan
Susturdum ama zihnimi olmaz dedim.

Uzunca yol katettik bu kızla.
Gülüşüyle günümün gün olduğu, yüzümün güldüğü…
Susturdum zihnimi ama hoşlanamazsın,
Sen bu işleri beceremezsin dedim.

Bir kış sabahı düştü birden aklıma
Susturamadım eşelemeye başladım,
Aşık mı olmuştum? olamazdı neler oluyordu.
Bir bütün kış düşündüm bu aşkı, duruyu.

Anlattım eşe dosta var bir sevdiğim diye
Yok olmaz dediler sen sevemezsin diye.
Anlattım onun nasıl güldüğünü.
Kafanda kuruyorsun dediler.

Bir ilkbahar boyu çabaladım seni anlamaya.
Bir ilkbahar boyu uğraştım yakınlaşmaya.
Bir ilkbahar boyu anlattım seni çevreme.
Bir nisan günü söyledim, seni seviyorum dedim.

Ah o an kalbim bedenimden fırlayacakmış gibi atıyordu.
Yüzüm gerginlikten ağrıyordu.
Cevabı duyunca ise o nisan gününün,
Tüm soğukluğu üstüme çullandı, titredim.

Haklılarmış dedim kafamda kuruyormuşum.
Haklılarmış dedim beni sevmiyormuş.
Haklıymışım dedim ben yapamazmışım.
Haklıymışım dedim ben ona Aşıkmışım.

Mayıs başı bir müjde telefon çalıyor.
Duru arıyor neler oluyor? bir heyecan.
Açtım sesimde bir hüsran çaktıramam.
Konuştu anlattı bir masal sanki.

Söyledi ''bende seni seviyorum'' dedi.
Bir haykırış koptu zihnimde.
Bir kutlama vücudumun her köşesinde.
Bir baterist kalbimin içinde allegro ritmiyle.

Bir gülümseme yüzümde ah bir görsen.
Bir parıltı gözümde ah bir görsen.
Ne mutluydum o an ne mutluyduk o an.
Sekerek evin yolunu tutmuştum yine o an.

Yaydım hemen eşe dosta çevreme.
Haklıymışım ben beni seviyormuş.
Haklıymışım ben haklıymışım dedim.
Bir sevinç bir kutlama herkes bilsin!

Yaz başı bir gün, ben ne yaptım!
Yaz ortası bir gün, ben ne yaptım!
Yaz sonu bir gün, ben ne yaptım!
Bu yaz ben her şeyi mahvettim.

Ah kahrolsun bu yaz ah kahrolayım ben.
Şu duygularım şu heyecanım bu sevgimizi,
Hepsini mahvettim ben, ah ben ne yaptım!
Hepsi benim hatam hepsi benim suçum.

Nasıl oldu da yaptım bunları.
Nasıl oldu da engel olamadım kendime.
Oysa çok düşünürdüm böyle olmasın diye.
Haklıymışım ben beceremezmişim sevgilim.

Bunca zaman beni alttan aldın sevgilim,
Farkındayım şimdi.Ah! bu salak kafam.
Şimdi senden afdileyebilmeyi isterim sevgilim.
afdileyebilcek yüzü kendimde bulabilsem.

Bir eylül haftası günlerin ilk pazartesi.
Neşeli mutlu heyecanlı bir gün pazartesi.
Onu göreceğim selam vereceğim.
Sarılacağım koklayacağım onu tekrardan göreceğim.

Bir soğukluk acaba neden? ne oluyor.
Kaç gündür cevap vermiyor.
Konuşmayacak mıyız ne oluyor? ne oluyor?!
Gittim yanına bir vakit konuşalım dedi.

İçimde bir sevinç bir haykırış anlatamam.
Çekti beni köşeye başladım onu gözlemeye.
Bir gariplik hal ve hareketlerinde bir gerginlik üstümde.
Söyledi olmuyormuş dedi. Benimle olmuyormuş

Artık mutlu olmuyormuş benimle.
Yorulmuş,Bıkmış,sıkılmış vaz geçmiş.
Soğutmuşum onu eskisi gibi değilmişim.
Düzelmezmişim kin tutarmış unutmazmış.

Seviyorum seviyorum ne olur gitme.
İçimde yankılanır durur,gözümde yaşlar,
Akmaya durulur ama olmaz ağlayamam.
Ama olmaz rededemem, olmaz olmaz!!

Bir hüzün bünyemde. bir bıçak göğsümde.
Kanıyor, acıyor durmuyor kanama durmuyor!!
Midem, midem bir şey söylemek istiyor.
Boğazım sanki Çanakkale’yi savunuyor.

Ah ben bittim ben her şeyimle bittim.
Yapayalnız bir ben kaldım mutsuz umutsuz.
Bir sızı içimde dinmiyor yaralar kapanmıyor.
Yatalak oldum resmen kalkamıyorum.

Bana bir yardım bana bir doktor.
Beni bir güldür, bana bir doktor.
Bak halime gör bak ne olmus kendime.
Artık Sevemediğin o benliğime.

Ölüm beni çağırır artık hayaller bitti.
Vakit daralıyor dertler yetti.
Ben bu hayatan sıkıldım sabrım tükendi.
Mutluluk ve sevilmekti... Tek isteğim.

Şimdi tükendim ölümü beklerim.
Arzu ederim sonumu görmeyi.
Bu acıyı sonsuza dek dindirmeyi.
Amacımı kaybetmiş umudumu yitirmiş beklerim...