*Serüven* Şiiri - Haluk Kemiksiz

Kendisidir o düş kurduğu
64 mustang.
Apış arasında bir bira
Mayhoş hafif çakırkeyif,
Melodiydi onun için egzos sesi.
Dumanında bir nefes cigara
Düşünürdü ilk fırsatta,durulurdu…
Asabiyetin kol gezdiği,
Aydınlığı yutan gecenin dadasında
Denerdi şansını
Son şeridin son vitesinde.
Nerede biteceği bilinmezdi
Bitmezdi;
Acaba biter miydi?
O serseri gecenin şerit beyazı,
Koltuk altındaki zula ikram edilirken
Sayısız kedi gözlerine can gelirdi,
Radyoteypteki melodi
Muhabbet değiştirirdi,değiştirmese de.
Değişen sadece ikramın soğukluk derecesiydi.
Alakasız bir şekilde
Konaklamak zorunda kaldığımız şerit paraleli,
Hani ağaç yok olur ya, çalı olur ya
Belki de bir duvar,
Acaba nostaljik jantlar mıydı
İşerdik ya doyasıya,
Bir de elimiz işerdik
Kotumuza silerdik elimizin tersini.
Sarhoştuk belkide,
Ama sarhoşluk yetmez yenilmezliğin düşüne…

Mart 2000