Soğuk esiyor yelin
Hüsran dikenlerin tepemde
Bir silüet oldun
Çöktün umutlu hayallerime.
Sevgiliyle özdeştin
Gecenin ayaza vurduğu saatte
Belleğimde düşsel boyutun,
Yüreğimde izi gözlerinin
Ve uykularımda saklı gülümseyişlerin…
Yeşile yazılmış sanki ismin,
Menevişlenen yapraklar
Güneşin bekçiliğindeki kızıl kumlar
Bodur ağaç dipleri
Ve yarına teslim olan
Kırık dökük umutlar…
Bilmem!
Günün geceyle savaşımı
Kaybın kazançla didişmesi
Ya da hüsranın umutla hesabı
Sonu var mı bilmem?
Ayrılık kokuyordu hava!
Beyaz gülüşlü çiçeğim
Yaban gülüne dönüşüp
Kanatıyordu yüreğimi dikenleriyle...
Sarsıldım ve ağladım
Yağmurluydu gün
Hüzün çöreklenmişti ansızın
Gözler sevinç görünümünde hüzün çığlıklarıydı.
Bir kardeşim var,
Umuda gebe gözleri
Yıkılan hayalleri kabul etmeyen belleği
Sevdayla bezenmiş hür iradesi olan.
Çıkarım dedi Tarsus yollarına
Aman! dedik eyleme Gülen Ay’ım
Yürümek bahçende
Kokunu hücreme çekerek
Yalınayak ve ağusuz…
Gülümsemek yangınlığında
Kül olmak
Güneşin kızıllığıydın
Üşengeçliğindeydin hayallerinin,
Zenginliğini yaşadığımda
Elmas yeşili gözlerinin;
Lutfedildi sandım
Baharın ceren bakışları…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!