beni içine saldığın
arsız bir gecenin koynunda,
yalnızlığa demlenmiş yokluğunla
karmakarışığım...
uyuyamadım...
bir sigara yaktım...
Ayrılık nasıl koyar insana bilir misin?
Bilir misin?
Nasıl yakar insanın içini.
Anlatmak istersin.
Anlatamazsın...
Özlersin ama
Bulutu olmayan gökyüzü gibi
Suskunluğum depreşiyor
Yüreğimin dehlizlerinde
Bilmiyorsun,
Bu kaçıncı hazan,
Bu kaçıncı rüya,
Mavinin en derininde
Uyanıyorum bu sabah
Geceye hapsediyorum
Kızgınlıklarımı,
Kırgınlıklarımı,
Acılarımı…
Mevsimlerden hazan,
Aylardan eylul,
Gunlerden cumartesi
Zaman vijdani ceyrek gece
Sensizlik bir mermi gibi duserken yuregime
Yalnizim...
Kirik dökük kelimelerimle
Körebe oynuyorum
Dört duvar arasında
Biraz galip
Biraz yenik...
Karanlığı ezen
Serseri bir gecede
Mecalsizim
Biraz öfkeli
Biraz sitemkâr
Birazda kırgınlıklarım var
Yoksun…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!