Hey Arkadaş
Sende mi
Sende mi yalancı çıktın
İhanet ettin
Arkamızdan tekme attın
Ama yetmedi be güzelim
İstanbul bugün seyrüseferde
Adını anmayla
Hayale daldırır her seferde
Dinle sesini
Martılar fısıldar güzelliğini
Deli dolu sevdim
Kapattım gözlerimi
Ellerini tuttum sevdanın
Yüreğine koştum delice
Ne sevda yaşadım
İçimde titreyen çocuk oldun
Kalbime giren yine sen
Izdıraplı çığlıkları susturan
Kan kusmuş geceleri unutturan
yine sen oldun
Ben hayale koşarken
Geçtiğim yerdeki çiçekleri ezmedim
Şimdi hangi karanlığın gölgesi iz sürüyor...
Yoksa çiçeklerde mi hayaldi?
Işıklar öyle ani açıldı ki
Neresinden başlasam
Bugün gelmeyeceğim ele avuca
Sığmayacağım,
Dökülmeyeceğim mısralara...
Dolup dolup taşmayacağım
Sürgün oldum ben aşka...
Gizleri yaşamın
Örerken ağlarını kader
Ne geriye baksan farklı
Ne ileriye baksan aynı
Kader örmüş ağlarını çoktan
İstediğin kadar yön ver
Ellerinden değil
Yüreğinden tutup götürebilmeli
Sevgili dediğin...
Sözleriyle değil
Özüyle bir olabilmeli
Kalbim sığınacak yer bulamazsa sende
Korkularıma son verirsem
Ürpertiler içinde kaybolursan zamansız
Nerden estiğini bilmediğim rüzgarlar
Bedenimi karış karış gezerse yersiz
Başkasını görürsen gözlerimde
Usulca sokulmuştum yanına
İçimdeki yanar döner sevda
Öylesine huzurlu tutuyordu ki yanında
Mutluluk taşıyor her anında
Özlemişim canım seni
Dön gel bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!