KİLİĞE SARHOŞ
Tarlaları sürüp ürün ekti milletim
Biçtiği yılan oldu ekmeği zehirim
Ne umdu ne buldu hiç gülmedi ki yüzü
İçinden kurtulamadı gitti zilletin!
HİÇ YOLUNA
Sarardım,soldum döndüm hazana
Kavrulup,yandım sevda korunda
Takılıp kaldı akıl yare
Bakar dururum yollarına
KADER DEME
Söylesem meramımı tüm aleme
Kaç kişi kulak verir ki sesime?
Desem ki haksızlıklar diz boyu değil:
Boyumuzu aşmış şu bozuk düzende
KADIN
Sevda bahçesinde,cezbeden gül
Muhabbet bağında şakıyan bülbül
Tutku pınarında su, kırlarda sümbül
Doyulmaz arzulara, kamçı gibisin!
KALMASIN ENGEL
Yorulma boşuna ey gönül!
Kuruyunca gül,suskun bülbül
Neye yarar yanıp tutuşsan
Açmıyor artık nergis, sümbül…
KANIMIN RENGİ
Aldırma demeyin bana,
Gamlı bülbüller gibiyim
Onca yalana, yanlışa
Bırakın isyan edeyim
KİBİR ADAMINA
Erdemden yoksulsa beynin, yüreğin
Kibir paçandan akar,böyle beyim
Çok olsa ölene kadar fiyakan
Ahrette Cehennem olmaz mı yerin?
KİRLENDİYSE YÜREK
Kirlenmiş o yüreklere sular neyler
Namus lekesini nasıl,neyle gizler
Saplanıp kalmışsan eğer pis bir batağa
KULAK VERMEZLER O SESE
Sönmüş o gözlerdeki, son ışık.
Hayaller içinde umutlar tükenir…
Dudaklar suskun, suratlar asık,
Gözlerdeki bakışlar can çekişir
K U L V A R
Ben insanım diyebilmek,o kadar da kolay değil.
Aldanma şekli insana,erdem zenginiyse eğil.
İnanç,iman,sevgi,ahlak, kuraldır bunu iyi bil.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!