Etraf karanlık, etraf kan kokuyor anne
üşüyorum...
hasret bir yandan,
nerden geleceği bilinmeyen kahpe kurşunlar bir yandan
sakın ha!
karanlıktan korktuğumu sanma!
Bu şehir sensiz yaşanmıyor
bu şehir...
sen olmadan kasvet dolu gecelerden
parlayan yıldızını yitirmiş gibi kalıyor
sensiz ve sessiz...
koskoca geliyor bana daracık gölcük sokakları
Bu sabah gökyüzü bir başka aydınlandı
bir başka ağlıyordu gökyüzü
yağmur yerine, kurşun yağıyor
ve sadece şehitler ıslanıyordu kurumamacasına
karakolu bastı eşkiyalar
ne olduğunu anlayamadık
Ben ben değilim artık
Beni ben yapan benliğimden bensiz ayrılmışım
Yüreğimde bir ben vardım,
birde...
Birde beni ben yapan sen
Ben beni unuttum
Yiğit harmanları, yığınaklar,
Kurulmuş çetin dağlarında vatanların.
Dize getirilmiş haydutlar,
Hayınlar, amana gelmiş,
Yetim hakkı sorulmuş,
Hesap görülmüş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!