Yalana inandın,
Benden geçip
Ufak gururuna yok saydın aşkı.
Varsın alıp götürsün yel sevdamı.
Sürecekse katsın önüne sel.
Ah bu can tendeyse hala
bağ bahçe çiceğe bürünmüş
güllerle bülbüller eş olmuş
cümbür cemeat aşka coşmuş
benim kalbim ah neden bomboş
Kırıldı kanatlarım ıslandı gözlerim
Bir sona yaklaşmıştım kanıyordum
Son kez sarılmak istedim
Açlık hissi duydu kalbim ilk kez aşktan
Suskun kaldım
Beklide en iyi olanıda buydu.
Sarılırken yastığıma
Akıttığım her yaş sonrasında
Yeniden yaşadım yenice iyice.
Beceremedim ki kin tutmayı
Sanırdım eskiden,
Herkes sevgiden geçer diye.
Bu kıskançlık neden?
Başkasına gelen hayra üzülen,
Kendi için dilemektense,
Kendini heba eden zihniyete yazık.
Tecritte misin?
Dört duvar arasında yalnız.
Kapıyı kapatıp karanlığa mı dalıyorsun?
Sıkılıyor musun her gün aynı şeyleri düşünmekten?
Adımlamaktan mı korkuyorsun yolları?
Yılların daha çabuk geçeceğinden mi kuşkulusun
yatanları gördüm kaldırımlarda
kimsesiz, güçsüz ve aciz.
boş gözlerle bakarken umarsız.
zulalarında hep bir şişe şarap.
hayat kimilerine şans veriyordu,
kimilerine şanstan da öte …
Yolum düşerse
Uğrarım yalnızlar rıhtımına.
Yokuşun ağır
Zaten ağır aksak hallerim.
Düştüğüme değil de
Yenik gururuma yanarım.
Geleceksin bu yaz sonu
Yakacaktın yıldızları.
Sabırlıydım.
Güller tez soluyordu,
Ektim saksıya yediveren
Hep bir taze senin dudakların gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!